[Interview] Alles wat je aan een drieling-moeder wilt vragen (deel 1)

Ruth (35) is getrouwd met Peter (43). Ze beviel op 24 maart 2014 van een meisjesdrieling, met de prachtige namen Roos, Mila en Liv. Naast haar baan houdt Ruth een blog bij op Zeeuws Meisje Maakt waar ze haar creatieve ideeën een plekje geeft. We mochten haar allerlei nieuwsgierige vragen stellen over haar drieling-zwangerschap.

Hoe en wanneer hoorden jullie dat jullie een drieling kregen en hoe reageerden jullie?
“Wij wisten eigenlijk vrij snel dat we in verwachting waren van een drieling. Vooraf was al duidelijk dat er bij de eisprong 3 eicellen bij mij waren vrijgekomen. Verder is het dan natuurlijk afwachten. De kans dat ze alle drie bevrucht zouden worden was kleiner dan 1 %. Op vakantie in Sevilla kwamen we erachter dat ik zwanger was. Gelijk had ik een voorgevoel dat ik in verwachting van een drieling was. We hebben er de verdere vakantie nog regelmatig grapjes over gemaakt, over hoe dat zou zijn met drie. Bij 6 weken zwangerschap hebben we onze eerste echo gehad en waren er inderdaad drie kloppende hartjes zichtbaar. Ondanks het voorgevoel schrik je dan toch even, maar bovenal waren we natuurlijk ontzettend blij!”

Hoe reageerde jullie omgeving?
“Het lastige bij een drielingzwangerschap is dat de medici gelijk met je in gesprek gaan over de gevaren van een drielingzwangerschap. Er wordt gesproken over kansen op vroeggeboorte, de eventuele gevolgen van dien en de aanslag die een dergelijke zwangerschap op je lichaam kan hebben. Vervolgens wordt ook gelijk gesproken over de mogelijkheden van reductie, waarbij 1 of 2 embryootjes met behulp van een medische ingreep weggehaald worden, om de kansen voor de andere baby(‘s) te vergroten. Voor ons een lastig vraagstuk, omdat je nooit weet waar je goed aan doet. Maar uiteindelijk hebben wij besloten om voor alle drie de baby’tjes te gaan. Daarna hebben we pas iedereen over onze zwangerschap verteld. De naaste mensen om ons heen waren vooral verrast en ontzettend blij voor ons. Tijdens de zwangerschap heeft iedereen extra met ons meegeleefd, vanwege deze bijzondere zwangerschap en de extra risico’s. Die betrokkenheid vond ik erg speciaal.”

Is het extra lastig om namen te bedenken?
“Wij wilden tijdens de zwangerschap graag het geslacht van onze baby’s weten, zodat we niet zes namen hoefden te bedenken, maar gelijk gericht naar een leuke combinatie op zoek konden gaan. Over het geven van een naam aan elk kindje hadden we vooraf afgesproken dat we dit samen wilden doen, pas als we de meisjes allebei gezien hadden. Helaas kon ik onze dochters (vanwege complicaties bij mij) pas 7 uur na hun geboorte voor het eerst bewonderen. Mijn man was al die tijd wel bij hen geweest maar heeft zich aan onze afspraak gehouden. Al die tijd hebben onze meisjes Baby 1, Baby 2 en Baby 3 geheten. Uiteindelijk hebben we samen de namen verdeeld zoals wij ze het beste bij hen vonden passen.”

Wat is de meest gehoorde opmerking?
“Als we met de kinderwagen op pad gaan (en dat probeer ik wel dagelijks te doen) dan zijn we een hele attractie. Het is bijzonder om te zien hoe mensen reageren. Vaak is al die aandacht lief (bedoeld), maar soms ook wel vervelend. Als ik er geen zin in heb, dan loop ik vaak in een wat harder tempo door, zodat mensen bijna niet de kans krijgen om zich om te draaien of te reageren. Maar veelal komen we niet onder geïnteresseerde blikken en vragen uit. Vaak wordt er naar het geslacht gevraagd en hoeveel eiig onze meisjes zijn. De meest gehoorde opmerkingen: ‘Jullie zullen het wel druk hebben?’ en ‘Je hebt toch zeker wel hulp?'”

In deel 2 van het interview: wat moet je niet tegen een vrouw zeggen die zwanger is van een drieling? En: hoe zit het eigenlijk met de kosten?

Lees ook de mooie blog die Ruth schreef over haar drielingzwangerschap.