Beschuit in aantocht | Week 39

Babyblog’s favorites

Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!

Ellen is zwanger voor de allereerste keer en ze is MORGEN uitgerekend! Nog heel eventjes dus! We worden elke week verblijd met een update over haar buikstatus en verwante zaken :) Lees ook haar blogs over week 37 en week 38 en lees haar openhartige antwoorden op nieuwsgierige vragen :)

Belevenissen

ik week 39Verlof, nog steeds inderdaad. Nog geen baby die zichzelf heeft aangediend. Je weet maar nooit wanneer die komt. Morgen, de 18e, ben ik uitgerekend. Ik ben nu dus 40 weken zwanger. M’n whatsapp staat roodgloeiend met vragen als: ‘en zijn we al tante?’ –van vriendinnen- of: ‘en en en en en?’ –familie- Of: ‘ben je al aan het bevallen’? Tja, ik maak dan maar een grap: ‘ja, ben halverwege’. Heb er wel lol in. Leuk om te merken dat zoveel mensen met je meeleven. Bijzonder om te merken dat mensen om mij heen soms meer zenuwachtig lijken dan ikzelf. Ik zie het wel wanneer het komt. De vraag ‘hoe zie je de bevalling?’ blijft ook komen. Nou, daar kan ik kort over zijn. Ik heb geen idee! Dit is onze eerste en heb dus nog nooit een bevalling mee gemaakt. En dus heb ik geen idee wat me gaat overkomen, en laat ik het dus maar gewoon gebeuren.  Ik ga er vanuit dat alles goed zal komen. En heb daar ook rust over.  Mijn kerel is er voor me als en zal me helpen erdoor heen te komen. De verloskundige zal er ook zijn om me te begeleiden met het gedeelte waar wij allebei geen verstand van hebben.

We wonen in het westen, we zijn rijke mensen die binnen no time toegang hebben tot alle zorg die we eventueel nodig hebben. Afgelopen week keek ik een fragment van een televisieprogramma. Met dit keer een Afrika-special. Een prachtig continent met veel mooie natuur, maar voor mensen soms een harde plek om te overleven. Nu zijn hier speciale klinieken die vrouwen helpen tijdens hun zwangerschap en de bevalling. Ik zag het verhaal van een meisje dat naar deze kliniek toe was gekomen, samen met haar man en haar zus, om te bevallen. Een reis, te voet, van drie dagen. En dat is zwaar voor een hoogzwangere vrouw! De bevalling wilde niet vlotten en ze moest overgebracht worden naar het ziekenhuis. Ze moest zelf het busje wat fungeerde als ambulance inklimmen en er volgde een reis van weer een aantal uren. Dit over donkere wegen met alle gevaren van dien. Na een zware en veel te lang durende bevalling krijgt deze vrouw een gezonde maar nog erg slappe dochter. Na een week krijgt deze vrouw plotseling bloedingen en ze is niet op tijd terug in het ziekenhuis waar ze een bloedtransfusie had kan krijgen met de juiste bloedgroep. Ze overlijdt… Het gevolg voor het kind is enorm, want haar moeder is de enige die haar kan voeden… Haar man is niet alleen zijn vrouw kwijt, maar moet ook nog op zoek naar voedsel voor zijn kind. Rauwe ei gemengd met suikerwater uit een bekertje is wat hij haar kan geven…

Wij, rijke westerlingen, zijn ons er zo vaak niet van bewust  hoe goed er hier voor ons gezorgd wordt. Ik wil graag een thuisbevalling en als er toch complicaties zijn komt er een ambulance die me haalt en me naar het ziekenhuis –op een kwartier rijden- brengt, waar er alles aan wordt gedaan om mij en ons kind goed door de bevalling te brengen. Ik maak me echt nergens zorgen over!

Lichamelijke dingetjes

Lengte baby: van kruin tot stuit – 37 – 38 cm, de totale lengte – 48 cm
Gewicht baby:  Dit werd vorige week tijdens de controle geschat op een geboortegewicht van ongeveer 3500 gram. Heel gemiddeld, heel netjes!
Mijn gewicht: veul te veul! Ik houd vocht vast. En naar mijn idee kom ik daardoor de laatste weken alsnog aan. Maar gelukkig niet heel veel meer…
Slapen: Ik merk dat ik van tevoren vaak opzie tegen de nachten omdat ik een aantal nachten niet lekker heb geslapen en last heb van een zere rug. Maar eigenlijk slaap ik best goed en kan en mag ik hierover dus ook niet klagen. Ondanks het vaak wakker zijn om naar de wc te gaan val ik makkelijk weer in slaap en word ik uitgerust wakker. Overdag slaap ik niet. Ik voel me overdag vaak wel een beetje moe, maar niet moe genoeg om te kunnen of willen slapen.

Hihi, lekker toepasselijk: zwangere vrouw gaat uit haar dak om weeën op te wekken.

>> Lees verder over week 40…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

*