Babyblog’s favorites
Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!
Ellen is zwanger voor de allereerste keer en uitgerekend op 18 februari 2015. We worden elke week verblijd met een (nu nog wat onwennige) update over haar buikstatus en verwante zaken :) Haar blog over week 1-7 lees je hier.
Geheimzinnigheid
De weken verlopen relatief rustig. Na het besluit genomen te hebben om iedereen (familie, vrienden en collega’s) het nieuws te vertellen –na de eerste echo- valt er een last van mijn schouders. Persoonlijk zou ik het echt vervelend hebben gevonden om drieënhalve week mijn mond dicht te moeten houden over de zwangerschap. Het voelde als een geheim dat niemand mocht weten, terwijl het juist mooi nieuws is die je graag deelt. Kom je bij een vriendin thuis die een heerlijke salade voor je gemaakt heeft met gerookte zalm en een wijntje klaar heeft staan. Zij kent me goed. Ze weet dat ik dat heel lekker vind. Hoe kom ik hier onderuit? Je zult het begrijpen misschien, ik was dolblij dat mijn omgeving op de hoogte is! Geen ingewikkelde momenten meer. Want jongens, ja! Ik ben zwanger! Dames, hoe houden jullie dat tweeënhalve maand (tot week 12) vol?
11 weken-echo
De tijd gaat traag als je wil dat het snel gaat, maar als het dan zover is, is het alweer heel erg snel voorbij. Onze tweede echo. Daar lig je dan, voor de tweede keer te staren naar een gebeamed beeld op een grote witte muur. (Zo’n beamer is trouwens een aanrader voor alle verloskundigenpraktijken!) En ineens is daar het beeld van een piepklein mensje. Geen koffieboon meer te noemen, hoor. Het heeft armpjes en beentjes, duidelijk een romp en een GROOT hoofd! Het ligt maar heel even stil, en het wordt duidelijk wakker gemaakt door de druk van de echoscoop. Het gebruikt vrolijk mijn baarmoederwand als afzetpaal en glijbaan, armen en beentjes vliegen alle kanten op. Zoeken naar een kloppend hartje lijkt bijna niet nodig. Hier zit duidelijk meer dan leven in. (Note: Het hartje klopte hoor:)) Mijn vent schoot een beetje rechter op in zijn stoel toen hij het zo zag bewegen en er kwamen woorden uit als: ‘wauw!’ en ‘moet je zien!’ Thuis aangekomen vertelde hij me zelfs dat hij de neiging had om er tegen te gaan praten… Tja, ik moet eerlijk zeggen, na het zien van dit beeld wordt het allemaal wat meer werkelijk.
Schuldig ;)
Wanneer word ik eigenlijk dik? Wanneer pas ik mijn kleren niet meer? Ik moet ineens gaan nadenken over positiekleding… -waar is de emoticon met de openvallende mond en de grote ogen?- Weer een hele nieuwe wereld gaat voor me open. De wondere wereld van de dikke buiken. En dus duik ik weer het internet op. Op zoek naar een site met kleding waar ik straks mijn dikke buik in kan stoppen. Ik moet zeggen dat dit me wel helpt om een beetje te wennen aan dat idee. Goed bedacht zeg, dat alles zo met stapjes gaat! En ja jongens, ik ben schuldig… ik heb in de elfde week van mijn zwangerschap een echte zwangerschapsbroek gekocht! De rest leen ik wel, want lieve help, wat is die kleding duur zeg! Wie kan ik bellen voor een stapel dikkebuikenkleding?
