Liefdesbrief aan de vader van mijn kind

Jennifer White schreef een liefdesbrief aan de vader van haar kind. Wij mochten ‘m vertalen.

Liefdesbrief aan de vader van mijn kind

Ik zeg zoveel dingen tegen je, maar ik zeg zelden dingen die er echt toe doen.

Ik vraag je of je wilt helpen om haar aan te kleden of me alsjeblieft te laten weten of je laat thuis bent.

Ik wens je een goede dag of vraag je om iets voor me te doen en haar beker bij te vullen.

Wat ik je niet vertel is dit:

Ik kan niet zonder je leven – als het leven oneerlijk is en jou genadeloos van me wegneemt, zou ik ineenkrimpen en doodgaan, in ieder geval van binnen.

Ik houd van de manier waarop je me dicht tegen je aanhoudt en me niet laat gaan, zelfs als je mij je voelt wegduwen omdat ik iets ‘nuttigers’ moet doen.

Ik vind het geweldig om het ouderschap met je te delen, maar ik verlang wanhopig naar die nachten waarin we niemand dan onszelf hadden om ons zorgen over te maken, en naar hoe we het hele weekend tegen elkaar aan lagen en nooit uit bed kwamen.

Ik wil jouw volgende kind krijgen, maar soms ben ik bang dat dit ons nog verder weg zal drijven van de geestelijke rust die kinderloze koppels hebben – één van die dingen die iedereen –voordat ze kinderen krijgen- vanzelfsprekend vindt, omdat ze naief denken dat zij ‘anders’ zullen zijn.

Ik was ook naief. Ik was idealistisch – als we dat niet zouden zijn, zouden er geen kinderen geboren worden.

En soms ben ik ook bang dat mijn hoogstaande dromen en verbeelding me er vanaf houden om de realiteit van onze levens te zien: dat romantiek tussen zindelijkheidstraining en eten over de hele vloer gepropt moet worden.

Het moet gekoesterd worden en er moet voor gezorgd worden, voordat het verwelkt en verdort en kapot valt op de grond.

Ik bedoel hier niet mee dat ik niet denk dat ons trio perfect is –ik weet dat we dat zijn- maar ik wens nog steeds dat ik soms meer je vrouw kan zijn en minder een moeder.

Ja, dat is een gekke strijd die moeders van binnen voeren: we moeten absoluut vrouw zijn, op de allereerste plaats, maar we kunnen niet stoppen om mama te zijn.

Ik voel je sterke duim over mijn kaaklijn gaan en mijn huid prikt en mijn stabiele hartritme wordt duidelijk minder stabiel.

Ik kijk in je ogen en ik zie de jongen waarvan ik wist dat het een mooie man zou worden: ik zie al zijn moed, zijn onbeschaamdheid en zijn eigen behoeftes achter de donkere zonnebril die je nu draagt.

Ik zie je gespierde armen en ik zie de atleet: het vaderschap heeft die niet weggenomen.

Ik hoor je enthousiast praten over die nieuwe fietsroute of een nieuw album dat je op de radio hebt gehoord en ik weet dat ergens binnen in jou, diezelfde strijd wordt gevoerd als die ik voer.

Omdat ik misschien wel de moeder van je kind ben, maar ik nooit gestopt ben om je geliefde te zijn.

Ik kom misschien minder vaak naar je toe en minder onbekommerd, maar wat ik móet doen voor ons al liefdeskoppel is niet veranderd.

En die avond waarop het voelt alsof ik tegen je ben? Als ik chagrijnig ben en moe en niet de vrouw waarmee je graag tijd doorbrengt? Ze is teleurgesteld dat ze niet gewoon een nachtje weg kan – om met jou te zijn.

Maar ik zie mezelf niet als een vrouw die weekendjes weggaat met jou, zonder de rest van ons gezin (hoewel ik dit soort vrouwen bewonder, begrijp me niet verkeerd).

Ik zie mezelf niet minder gaan schrijven – om kunst te maken die anderen willen lezen-, want ik kán niet stoppen en trouwens, dat wil ik ook niet. Maar toch, dat is wel weer een extra afleiding van jou en onze liefde.

Dus, vader van mijn kind, wat ik je vandaag wil vertellen, is dat sommige dingen niet in woorden te vatten zijn en vast in hun diepste betekenis blijven.

Ik kan niet goed beschrijven hoe mijn buik opvlamt als ik in je armen lig, daar waar mijn hoofd precies past.

Ik kan niet uitleggen dat alles wat ik wil in dit leven is, om samen met jou oud te worden, en dat ik wil dat dat zo langzaam mogelijk gaat.

En ik wil dat je weet dat, helemaal als mijn ogen boos zijn en m’n stem gevoelloos en stil of doordringend en schel, dat ik voor jou kies en blijf kiezen, voor eeuwig.

Hoewel ik niet zeker weet wat voor eeuwig betekent, weet ik zeker dat míjn eeuwigheid en die van jou met elkaar verweven zijn.

Lees ook: Doe jezelf een plezier en doe dit ene ding na je bevalling.