De dag dat ik verliefd werd op het hebben van 2 kinderen

Babyblog’s favorites

Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!

Als je zwanger wordt van een tweede kindje, kan je je het gevoel wel voorstellen: zal je ooit weer zoveel kunnen houden van een baby, zoals je heel veel houdt van je eerste kindje? Heb je zoveel liefde in je? Briana schreef er een prachtige blog over.

De dag dat ik verliefd werd op het hebben van 2 kinderen

“Toen ik mijn eerste baby kreeg, was ik bezeten van haar. Ik focuste me op de kleine tenen; ik zong slaapliedjes als ze in slaap viel. Het was een zweef-op-een-roze-wolk, zevende-hemel romance.

Met een baby leer je na een tijdje door het leven te walsen, arm in arm met een soort geoefende elegantie. Na een tijdje, als de band sterker is geworden, voel je je alsof je de hele wereld aankan. Gewoon, met z’n tweeën.

Lees ook: Mijn peuter is jaloers op de baby

Toen er maar één was, lagen de handen van je kleintje elke morgen om je borsten heen gekruld. Je voelde je alsof je hart samensmolt: de draad die jou en je baby verbindt is taai en sterk. Je besteedde er uren en uren aan om elkaar in de ogen te staren, zoals een moeder-kind versie van Lady en de Vagebond. Je hebt honderden foto’s genomen. Op elk exemplaar hiervan sta je wang aan wang, met lachende ogen en een brede lach op de foto.

Zijn gezicht en die van jou. Zijn neus en jouw neus. Zijn lieve lippen en die van jou.

Er is bijna iets surreëels en iets magisch aan het leven met één kleintje. 

Zoe was mijn eerste baby. Haar geboorte liet me de zeven zeeën bevaren. Ik was verhuisd naar een andere wereld van groene vlakten in een ander universum – een nieuwe roeping. Het geheim van moederschap, het rustige, tijd-tartende karakter van babyliefde, was van mij en haar alleen. Om eerlijk te zijn was ik er niet zeker van of ik deze verandering wilde.

Deze week vroeg een zwangere vriendin me: “Zal ik even veel van de tweede houden als van de eerste?” Mijn hart stond even stil. Ik herinnerde me het geschenk wat de eerste voor mij was. De intimiteit van het hebben van één kleintje. Ik dacht erover na. Ik vroeg me hetzelfde af in de weken voor de geboorte van m’n tweede.

‘Hoe kan ik net zoveel van iemand houden als ik van jou houd?‘ vroeg ik me af, terwijl Zoe zich in haar roze maillot wurmde, haar roze lipjes getuit in een kusje.

Hoe kan liefde opnieuw zo diep zijn?

Ik was even stil aan de telefoon. Ik voelde dat gefladder wat ik altijd voel als ik praat over twee.

Bron: Scarry Mommy
Bezoek ook Briana’s blog

Lees ook: “Dit is moederschap” – De ultieme paradox van mama-zijn

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

*