Babyblog’s favorites
Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!
Nieuwe serie! Ellen is zwanger voor de allereerste keer en uitgerekend op 18 februari 2015. Vanaf vandaag worden we elke week verblijd met een (nu nog wat onwennige) update over haar buikstatus en verwante zaken :)
Bloggen… En dan ook nog over je (prille) zwangerschap. Het is maar een rare gewaarwording, vind ik. Überhaupt, ik ben zwanger… dat is raar. Zwanger zijn is voor anderen. Misschien ken je dat gevoel als je getrouwd bent? (‘Ik ben getrouwd- ik trouwen? Dat is voor anderen’). Datzelfde gevoel alleen dan nog vier keer sterker. Een baby! Een kind! En dat van ons? Ik blijf het wat onwerkelijk vinden. Maar wen er maar aan, denk ik dan bij mezelf, want het is echt zo. Ons eerste kindje is op komst.
De Test
We ontdekten het op een grappige manier. Ik was vier dagen overtijd en we vonden het leuk om een test te kunnen doen. Het zou dolle pret zijn als we er samen achter konden komen, vonden we. Dus ik op een drafje naar het toilet en dan begint het feest dat men ‘zwangerschapstest doen’ noemt. Welke test je ook hebt, het is wat onhandig. Dat hoef ik verder niet uit te leggen, denk ik? :) Maar het lukte me. Ik raapte alles bij elkaar om de streepjes –meervoud, daar gingen we vanuit- samen te zien verschijnen. Al snel verscheen er maar eentje, heel duidelijk. En dus trokken we onze conclusie: niet zwanger… Een paar minuten later dacht ik: ‘Wat vreemd. Overtijd ben ik toch echt, en ik heb een hele regelmatige cyclus’. Dus pakte ik de grote witte vriend er weer bij. Ik moest echt drie keer knipperen: probeert daar nu heel lichtjes toch nog een streepje door te dringen? Na een plagerige elleboogstoot en wat onzeker gemurmel tegen elkaar hebben we weer een paar minuten naar een vierkante centimeter gestaard. En ja hoor, daar verscheen, heel voorzichtig, toch een tweede streepje. Opnieuw een conclusie: toch wel in verwachting!
Raar lijf
En nu breekt er een rare tijd aan. Eetregels moeten worden ingevoerd. Etiketten moet gelezen worden vanwege de ingrediënten, ik mag geen rauwe dierlijke producten eten. Geen alcohol. Maar daarbuitenom, mijn lijf gaat raar doen. Dingen die ik soms niet kan volgen en niet begrijp. En nu? Moet je de huisarts bellen om zoiets? Ik heb hier toch helemaal geen verstand van. Hoe doen al die andere net zwangeren dit? Google werd mijn grote vriend die eerste weken. Handig zo’n online encyclopedie. Oh ja, en een verloskundige, die hebben we ook nodig. Je hoeft maar één telefoontje te plegen en je staat ingeschreven. Met zevenenhalve week stond de eerste echo al gepland, lekker vroeg. We gingen op pad. En dan ineens wordt de misselijkheid en de verschrikkelijke uitputtende moeheid op de echo in beeld gebracht: een koffieboon op een grote muur is zichtbaar, met twee flikkerende pixels. Dat moet het hartje voorstellen. Yes! Het gaat goed met onze… euh…. misschien moeten we een werktitel bedenken. Eigenlijk stond deze echo iets te vroeg gepland, vond de vriendelijke dame die met een veel te grote camera mijn lichaam van binnen wilde bekijken… Dus de echo voor week 11 staat gepland. Hè, vervelend, kunnen we het nog een keer bekijken ;)
Het verslag van week 8-12 vind je hier. Lees ook de blogs van mamablogger Loïs (zij is inmiddels bevallen van een gezonde zoon).
