Betty van de Berg is de vrouw achter de toffe blog Bettyblogt.nl. Ze is op dit moment 40 weken zwanger, ze is vandaag uitgerekend! We interviewden haar over haar zwangerschap en vroegen haar hoe ze de bevalling voor zich ziet. “Ik heb, dankzij de soepel verlopen zwangerschap, vertrouwen in het feit dat mijn lichaam het aan kan.”
Vertel eens iets over jezelf
“Ik ben Betty, 28 jaar en getrouwd met Maran. We wonen samen in Amsterdam, waar we nu aan het wachten zijn op ons eerste kind. Op 16 september ben ik uitgerekend, dus we zitten nu in die laatste, spannende afwacht-fase. Ik ben afgestudeerd leerkracht in het basisonderwijs, maar heb vanaf maart niet meer gewerkt. Na mijn zwangerschap wil ik wel weer op zoek gaan naar een leuke baan, het liefst buiten het onderwijs. Om me toch te vermaken, heb ik een blog bijgehouden. Ik heb veel geschreven over mijn zwangerschap, maar ook over de andere dingen die ik meemaakte. Op bettyblogt.nl kun je het lezen, als je wilt.”
Hoe ontdekte je dat je zwanger was?
“Nadat we in juli getrouwd waren, hadden mijn man en ik er in december bewust voor gekozen om aan het hoofdstuk ‘kinderen’ te gaan beginnen. Begin januari kon ik voor het eerst een zwangerschapstest doen. Die deed ik op een vrijdagochtend gewoon thuis en tot onze grote verbazing was die meteen positief! We hadden nooit verwacht dat het zo snel zou gaan, dus we waren eerst – naast heel blij natuurlijk – vooral verbaasd.”
Hoe is je zwangerschap verlopen?
“Ik heb echt een heerlijke zwangerschap gehad. Ik had me van tevoren goed ingelezen in typische zwangerschapskwaaltjes, dus had me voorbereid op het ergste. Achteraf kan ik zeggen dat alles me enorm is meegevallen. Ik ben heel licht misselijk geweest in het begin en voel me nu (met bijna 40 weken op de teller) soms wat ongemakkelijk. Maar in de tussentijd heb ik me heel goed en fit gevoeld. Ik mag me echt gelukkig prijzen met een zwangerschap zonder slaapgebrek, brandend maagzuur en opgezwollen ledematen!”
Wat vind je leuk aan zwanger zijn?
“Ik vind het superbijzonder om mee te maken hoe mijn lichaam om is gegaan met alle veranderingen. De groeiende buik vond ik ook geweldig om meegemaakt te hebben. Ik kan soms nog steeds verbaasd voor de spiegel staan als ik naar die gigantische toeter kijk. Maar het allerleukst van het zwanger zijn, vind ik natuurlijk de schopjes en duwtjes van de baby. Volgens mij heb ik een vrij rustige baby in mijn buik, maar ik heb hem gedurende de zwangerschap prima kunnen voelen. Heel bijzonder om op een gegeven moment een paar billen te kunnen onderscheiden van zijn knieën.”
En wat niet?
“Ik vind het veel vervelender dan verwacht dat mensen zich soms zo met de zwangerschap bemoeien. Iedereen heeft tips, waarvan je de meesten al hebt gehoord maar bewust niet toe wilt passen. Ook vond ik het vervelend om ons te moeten verantwoorden voor iedere (pret)echo die we deden. “Doe je er niet te veel, is dat niet schadelijk?” en “Maar nu is de verrassing er helemaal af, dat is toch niet leuk meer!” Heel frustrerend.”
Heb je tips voor zwangere vrouwen?
“Haha, na mijn vorige antwoord is het vrij lastig om dan zelf wel met een tip te komen ;) Maar als ik dan toch iets zou moeten adviseren, zou ik zeggen: luister niet naar het commentaar of advies van anderen. Bij ons wist iedereen in het begin van de zwangerschap 100% zeker dat we een dochter zouden krijgen. Iedereen had daar theorieën over en sommige klonken ook erg aannemelijk. Om die reden ging ik op een gegeven moment vooral op zoek naar meisjeskleding en meisjesnamen. Totdat bij de geslachtsbepalende echo binnen een seconde al werd gezien dat wij een zoon krijgen. Ik had van tevoren geen voorkeur en was erg blij met dat gezonde mannetje op het scherm, maar ik heb wel een tijdje aan dat idee van een zoontje moeten wennen. Als ik niet naar al die voorspellingen had geluisterd, had ik niet zo om hoeven schakelen. Dat weet ik in ieder geval voor de volgende keer: iedereen zegt maar wat.”
Hoe zie je je bevalling voor je?
“Ik heb met de verloskundige afgesproken dat we de bevalling thuis beginnen en dat ik, in het zeldzame geval van een verrassend vlotte, soepele bevalling, ook thuis zal blijven. In alle andere gevallen wil ik met een centimeter of vijf ontsluiting naar het ziekenhuis. Ik voel een leuke vorm van spanning als ik aan de bevalling denk. Ik zie het als een uitdaging en ik ben heel benieuwd hoe die voor mij zal verlopen. Ik heb, dankzij de soepel verlopen zwangerschap, vertrouwen in het feit dat mijn lichaam het aan kan. Ik hoop tijdens mijn bevalling vooral rustig en positief te kunnen blijven. De mensen die erbij zullen zijn, hebben dan ook van mij de opdracht gekregen om me moed in te praten als ik het zelf niet meer zou zien zitten. Ik ben niet principieel tegen pijnbestrijding, al wil ik het liever zonder proberen. Maar mocht ik het op een gegeven moment echt niet prettig meer vinden, dan zou ik het prima vinden als er een ruggenprik aan te pas zou komen. Natuurlijk hoop ik het meest op een vlotte bevalling zonder complicaties. Op een verloskundige die verbaasd is van het aantal centimeters ontsluiting en op een korte periode van persen. We zullen uiteindelijk af moeten wachten hoe het verloopt.”
Update – Precies op haar uitgerekende datum beviel Betty van een prachtige zoon, die ze Nim heeft genoemd!
Lees ook: jullie lieve tips voor iemand die op het punt staat om te bevallen.