Babyblog’s favorites
Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!
Die éne vraag, die je niet wilt horen… Drie woorden, die je humeur op z’n kop kunnen zetten: ‘Ben je zwanger?’ Misschien ben je wel zwanger, maar wil je het nog niet vertellen. Of, nog erger, je bént helemaal niet zwanger…
“Ben je zwanger??”
Er zijn drie momenten waarop de vraag ‘Ben je zwanger?’ gesteld kan worden: vóór je zwanger bent, áls je zwanger bent en nadat je zwanger bent gewéést. In alle drie de gevallen is het een gewaagde vraag. Weet je zeker dat je ‘m wilt stellen? Dit is wat vrouwen je met hun beleefd geantwoorde ‘ja’ of ‘nee’ niet vertellen:
Ben je zwanger? – Nee (nu niet).
“Vraag je me nu écht serieus of ik zwanger ben? Help! Is mijn buik te dik? Ben ik te emotioneel? Of verwar je mijn natuurlijke chaotische karakter met zwangerschapsdementie? Ik ben niet zwanger. NIET zwanger. En zo wil ik er ook niet uit zien. Misschien in de toekomst, als ik kinderen wil, maar nu niet.”
Ben je zwanger? – Nee (ik zou het wel willen).
“Au! Dit is pijnlijk. Jij weet niet wat ik voel en dat kan ik je ook niet kwalijk nemen. Ik wil heel graag kinderen, maar ik ben niet zwanger. We proberen samen om zwanger te worden, maar het lukt niet. Jij vraagt dit misschien, omdat je hoopt dat ik zwanger ben. Maar dat hoop ik zelf ook. En het is niet zo. Nog niet. In de toekomst misschien.”
Ben je zwanger? – Nee (ik ben het wel geweest, maar ik ben het kindje verloren).
“Het liefst zou ik nu weg willen lopen. Ik zou je achter me willen laten en daarmee ook mijn verdriet. Jij weet niet wat het is; om zwanger te zijn en een kindje te moeten verliezen. Jij weet niet hoe het voelt, om naar je buik te kijken en te weten dat je kindje er niet meer is. Jij weet niet, hoe erg ik ernaar verlang dat ik de tijd terug kon keren, dat ik nog zwanger was, dat ik nog niet wist wat komen zou. Je weet het niet…”
Ben je zwanger? – Nee (eigenlijk wel, maar jij mag het nog niet weten).
“Ja!! Ik ben zwanger!! Ik wil nu stiekem je alles vertellen over hoe blij ik ben. Zie je het aan mijn ogen? Zie je hoe ik m’n lachen in moet houden? Ik ben zwanger, maar jij mag het nog niet weten. Eerst mogen mijn familie en m’n beste vriendinnen het horen. Sorry voor de smoes die ik nu verzin!!”
Ben je zwanger? – Ja (maar ik wil er niet zwanger uitzien).
“Ja!! Ik ben zwanger! Maar bedoel je hiermee nou te zeggen dat ik er dik uitzie? Of valt mijn humeurigheid je op? Wat is het probleem? Help! Ik wil er helemaal niet zwanger uitzien, zoals een waggelende gans. Complementeer me liever dat ik er zo goed uitzie.”
Ben je zwanger? – Ja (dat is toch wel duidelijk?).
“Ja, ik ben zwanger. Maar kom op zeg, daar hoef je geen vragen meer over te stellen? Ik kan nauwelijks op m’n fiets stappen met deze enorme buik. Als ik nu ‘nee’ had geantwoord, wat had je dan gezegd? Dat lijkt me wel een grappig experiment. Maar: ja, ik ben zwanger. En niet zo’n beetje ook.”
Ben je zwanger? – Nee (ik ben net bevallen).
Nee, ik ben niet zwanger. Ik wás zwanger… Vier dagen geleden. Maar nu niet nee. Ik ben bevallen van een prachtige baby! Een perfecte selfie van mij en mijn partner. Maar mijn post-zwangerschapslichaam is nog duidelijk te zien. En dat wil ik niet van jou te horen. Hoewel ik er liever gelijk weer perfect uit zou willen zien, ik ben ook trots op deze buik. Daar heeft mijn baby ingezeten! Dus: nee, ik ben niet zwanger.”
Wat leuk dat je het vraagt!
Gelukkig is de vraag “Ben je zwanger?” niet altijd ongewenst. Er zijn ook momenten dat het wél geoorloofd is om deze vraag te stellen:
- wanneer je het uit betrouwbare bron gehoord hebt en de zwangere in kwestie is al een paar maanden zwanger
- als je je vriendin al een poos niet gezien hebt en opeens hoogzwanger in de stad tegenkomt
- als je héél, héél close bent met je vriendin.
Want wat is het dan leuk om over de zwangerschap te kunnen praten! Maar pas op met je wat je zegt: je kunt mensen enorm voor hun hoofd stoten (zeker als je naast onbeleefd, ook nog eens man bent). En dat wil je niet op je geweten hebben 😁.
Is er wel eens aan jou gevraagd of je zwanger was? En hoe reageerde je toen?
Ja het is mij heel vaak gevraagd toen het nuet zo was. Het begon met mijn schoonmoeder die een week na mijn eerste bevalling vond dat mijn buik nog wel dik was….
Ik bleek na mijn eerste bevalling een navelbreuk te hebben opgelopen. Dat betekende drie jaar op rij buikoperaties inclusief de keizersnede waarmee mijn eerste zoon is geboren.
Iok is het met mijn buikspieren niet echt helemaal goed te zijn gekomen. Bijna 4 jaar later werd onze tweede zoon na een vreselijje bevalling (voor mij dan) geboren. Aangezien ik beide keren alleen van voren heb gedragen heeft de zwangerschap weer een hoop druk op de buik gelegd. Door de bevalling ben ik bij a 1.5 jaar kater nog niet top fit en kan ik intensief sporten nog niet aan. Kortom ik heb nog een fikse buik en krijg heel vaak de vraag. En nee het is iedere keer weer niet leuk om hem te krijgen…..
Mijn dochter is zwanger van 3 mnd tweeling en zij heeft een openbaarmoeder mond. En de dokter zij hij kan geen pasalic ring zetten omdat het tweeling is. En hij gaf aan mijn dochter acetylsalicylzuur, en zij tegen haar dit is de enige ding die ik kan geven. Maar ik drink dat voor mijn bloedcirkulatie. Kan dat aan een zwangere vrouw dat drinken en zij heeft het probleem van openbaarmoeder.
Hoi Josseline,
Wij zijn uiteraard geen artsen. We raden je aan om, als je dochter twijfels heeft, haar dit aan haar arts te laten weten, zodat hij uit kan leggen wat het medicijn doet.