Je hebt een baby gekregen, maar de roze wolk bleef niet lang. Hele nachtenlang zit je aan het ledikantje van je kind om hem of haar in slaap te krijgen. Of misschien is dat wel je droom, maar slaapt je kind alleen als het in jouw armen ligt. Elke keer als je naar het ledikantje wil lopen, zet je kleintje een grote mond op en begint te huilen. Je hebt alles al geprobeerd, maar niets hielp. En dan zijn er vrienden en bekenden of erger nog: een vrouw in de supermarkt, die je ongevraagd advies geven of je proberen te ‘helpen’.
Goedbedoelde adviezen
Hoe goedbedoeld of vol medelijden het ook wordt uitgesproken, de volgende opmerkingen wil je als kersverse mama met slaapgebrek niet horen:
- Geniet van deze tijd, het is echt de mooiste tijd.
Welk deel is precies mooi? Het weinige slapen, de wallen onder m’n ogen of dat ik tegen iedereen chagrijnig ben? En probeer je nu te zeggen dat het alleen maar erger gaat worden?
- Wees niet zo bezorgd, je baby is toch gezond?
M’n baby is zeker gezond, maar is het gek dat ik gewoon wil dat hij ook wat meer zou slapen en minder zou huilen? M’n baby is gezond, maar zeker niet gelukkig. En daar maak ik me wel zorgen om en ik denk dat dat terecht is.
- Laat je baby gewoon huilen, dan gaat hij vanzelf wel slapen.
Sssst! Dat heb ik geprobeerd. Het hielp niet. Die van mij huilt gewoon door tot hij schor is en dan maakt hij een zielig piepje en valt van frustratie nog niet in slaap.
- Je ziet er moe uit.
Goh, vind je het logisch? Ik heb vannacht 5 uur geslapen en dat was veel vergeleken met afgelopen week. Maar dan nog: ik zie er prima uit, ik blaak van gezondheid en ik zie er NIET moe uit.
- Mijn baby sliep al na twee weken ’s nachts door.
En dat durf je überhaupt te zeggen?
- Je doet het verkeerd.
Dank je. En jij doet het goed? Ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet. En ja, dat is ook na het bezoeken van de dokter, het opvoedingsbureau en het lezen van 5 boeken en tijdschriften over baby’s die niet slapen.
- Heb je gister X gezien op tv?
TV? Ik weet nauwelijks meer wat dat is. Als ik tijd voor mezelf heb, doe ik m’n ogen dicht om uit te rusten.
- Kan ze niet slapen? Misschien krijgt ze een tandje of heeft ze honger.
Denk je dat je mijn baby beter begrijpt dan ik dat doe? Natuurlijk krijgt ze geen tandje of heeft ze honger. Dat houd ik heus wel in de gaten.
Bekijk ook dit: Filmpje – Weet je nog dat je zei: “Als ik moeder word, dan…”.
- Laat je haar bij je in bed slapen? Nu kan je nooit meer terug.
Ik maak nog liever een driepersoonsbed dan dat ik nachten achter elkaar wakker ben, omdat m’n baby niet slaapt. Bij ons in bed slaapt m’n kind tenminste.
- Haal je slaap gewoon in als de baby slaapt.
Hoe dan? Wanneer moet ik eten koken, de was doen, de troep opruimen en de luiers weggooien?
Je weet niet eens wat écht moe zijn inhoudt! IK ben moe. Ik heb al nachten niet meer dan 6 uur geslapen.
- Ik zou willen dat m’n tiener zoveel wakker was, hij/zij slaapt elk weekend tot 12.00 uur of later.
Dat zou m’n minste zorg zijn. En wat heb ik daar aan? Ik ben nog lang niet zo ver.
- Zeg maar dag tegen volle nachten slaap.
Ik weet dat ik nu niet slaap, maar had je me niet een beetje hoop kunnen geven op een leven na de eerste maanden ploeteren met een kind dat niet slaapt? Zal ik dan nooit meer goed slapen?
- Het gaat vanzelf weer over.
Kan je niet zien dat ik daar niets aan heb? Ik kan nu onmogelijk verder kijken dan de volgende nacht!
- Je hebt toch zelf voor kinderen gekozen?
Jij hebt ook voor je baan gekozen, maar je klaagt toch ook weleens over je baas tegen mij? Mag ik dan niet klagen over dat ik verschrikkelijk moe ben? Ik houd echt wel van mijn baby.
Geen woorden maar daden
Wat moet je dan wel zeggen? Kom met concrete hulp: maak een avondmaaltijd, doe boodschappen, maak het huis schoon of kom een nachtje oppassen zodat de ouders door kunnen slapen.