Wat niemand je vertelt over de eerste drie maanden als moeder

(Vertaalde) blog door Catherina Alford.

Ik probeer er woorden voor te vinden. Ik zoek naar lettergrepen die mijn ervaringen met het nieuwe moederschap goed kunnen overbrengen. Het moederschap is een ervaring die veel mensen delen, maar waar niet veel écht over gepraat wordt.

Allereerst: niemand vertelt je hoe emotioneel het moederschap is. En met emotioneel bedoel ik opwindend, uitputtend, hartverscheurend en euforisch.

Net als met het huwelijk, laat de maatschappij ons eigenlijk alleen de romantisch kant zien, het opppervlakte-verhaal waar iedereen van droomt. Je zult een prachtige kinderkamer maken en allemaal cadeaus krijgen en wijde broeken kopen omdat je in ieder geval wel geaccepteerd hebt dat je je oude jeans een tijdje niet zult dragen.

Je denkt dat je weet hoe het zal zijn omdat mensen zeggen: ‘Het is zwaar maar het is het heeeelemaal waard’. Je zult dit zo’n 5000 keer horen en jezelf overtuigen dat je helemaal klaar bent voor alle leuke en minder leuke dingen. Maar dan ontdek je dat je dit niet wist over het moeder-zijn:

1. Soms voelt het alsof het het helemaal niet waard is

Er gaat een moment komen dat je denkt ‘waarom ben ik überhaupt moeder geworden?’ Waarschijnlijk rond een uur of drie ’s nachts. Je zult bang zijn ,want je doet je taak en voedt je engelachtige baby, maar dat wíl je eigenlijk helemaal niet doen. Je doet ’t natuurlijk toch, natuurlijk, want je bent een moeder, maar je bent boos op de situatie. In plaats van dat je je focust op de quality time met je kindje (wat ‘zou moeten’), wil je eigenlijk alleen maar slapen. Of met je man erop uit gaan en een biertje drinken.

Ik zeg je dit: ‘Het is helemaal prima om dat te denken, om te missen wat je had. Om te denken aan hoe het ooit was. Het moederschap is een levensveranderende ervaring, die eigenlijk heel, heel snel gebeurt’. Een paar weken geleden nog maar had je die ‘laatste date voordat we ouders zijn’ en nu heb je al een paar dagen niet gedoucht…

2. Niemand hoort het huilen van je kindje zo duidelijk als jij

Jij bent de mama en op de een of andere manier hoor jij het huilen van je kleine zoals niemand anders dat hoort. Je partner kan er gewoon doorheen slapen, je moeder zegt dat er niets aan de hand is en je vriendinnen kunnen prima met ’t gehuil omgaan. ‘Wat is er met mij aan de hand??’ kun je denken. Het duurt gewoon even voordat je aan het geluid gewend bent. Iets van binnen maakt dat jij meteen opspringt en alles op wilt lossen. Ik ben zó verbaasd dat de babyfoon naast m’n mans oor ligt en hij gewoon door het gehuil heenslaapt…

3. Je gaat enge dromen hebben

Sinds mijn kinderen (ik heb een tweeling gekregen) in hun eigen bedjes slapen, heb ik enge dromen, over dat mijn kinderen me nodig hebben of bij me in bed liggen terwijl ik dat niet door heb. Ik heb een keer meegemaakt dat ik m’n dochter helemaal bleek aantrof en ik wel 5 seconden nodig had voordat ze een beetje bijkwam. Sindsdien droom ik voortdurend dat het haar broertje ook overkomt.
Je hebt niet door dat als je moeder wordt, al je zintuigen verhoogd actief zijn. Dingen raken je veel meer dan eerst. Je maakt je zorgen en weet niet of je het goed of fout doet. Je checkt de hele tijd of ze wel ademen. Ik begrijp van mensen dat deze angsten verdwijnen, maar ik weet alleen nog maar hoe het de eerste drie maanden van het moederschap zit.

4. Je zult je een ondankbare heks voelen

Temidden van al deze emoties –je oude leven missen, wensen dat je kind stopt met huilen, en je afvragen hoe die poep op je schouders terecht is gekomen- bedenk je je dat er ergens ook vrouwen zijn die moeder willen zijn maar het niet worden. Ergens zijn er vrouwen op de wereld die wensen dat ze jouw plek in konden nemen, die om drie uur ’s nachts wakker willen worden, en om vier uur en om vijf uur. En weet je? Het is prima om je ondankbaar te voelen als je aan al die vrouwen denkt.

Maar bedenk ook dat je gevoelens gerechtvaardigd zijn. Je mag gemengde gevoelens hebben. Je mag moe zijn. En je hoeft niet elke seconde van het moeder zijn te genieten. Iemand die zegt dat zij dat wel doet, liegt of weet allang niet meer hoe het was om een kersverse mama te zijn. Het is gewoon te veel om je én zorgen te maken om je baby én om het gevoel dat je ondankbaar bent. Je doet het fantastisch en je mag alle gevoelens hebben die je hebt, hoe fout of makkelijk ze ook lijken.

5. Je wilt niet dat deze fase voorbijgaat en tegelijkertijd kun je niet wachten tot ‘ ie voorbijgaat

M’n zoontjes gekromde voetjes (door z’n houding in m’n buik) zijn zó schattig. Ik weet dat ze rechter worden en dat ik dat ook moet willen (ik bedoel, op een dag heeft hij z’n voeten nodig om te wandelen), maar tegelijkertijd wens ik dat zijn schattige voetjes voor altijd zo blijven. Toen ik m’n zoons 0-3 maandenkleertjes opvouwde moest ik huilen, maar ik vierde het feit dat hij voor het eerst acht uur doorsliep en ik me meer een mens in plaats van een vampier voelde.

Het is zo verwarrend. Je wilt dat ze voor altijd baby blijven maar tegelijkertijd wil je dat ze naar je lachen en gaan kruipen en groente gaan eten. Op een dag wens je dat ze hun rijbewijs al hebben, zodat je ze niet meer naar de voetbal hoeft te rijden. Oh my God, hoe kon ik dit ooit typen? Onmogelijk! 

…
Dit zijn de dingen die niemand je vertelt. Als ze zeggen: ‘Het is zwaar, maar het is het heeeelemaal waard’, bedoelen ze dat je meer gevoelens en emoties zult hebben dan je ooit van tevoren had kunnen denken. Ze bedoelen dat je verliefd gaat worden. Keihard. Tegelijkertijd zul je fantaseren over in je auto stappen, wegrijden en nooit meer terugkomen.

Ze bedoelen dat je je man ziet huilen terwijl hij jullie dochter beethoudt omdat hij zoveel van haar houdt. En twee dagen later geef je hem diezelfde dochter omdat haar huilen je oren letterlijk pijn doen.

Als ze zeggen: ‘Het is zwaar maar het is het heeeelemaal waard’, bedoelen ze waarschijnlijk dat je op een avond tv zit te kijken als de baby slaapt en je opeens helemaal overweldigd wordt door het feit dat je écht een ouder bent. Er slaapt daar een klein mensje, zul je denken. Een mensje dat ík gemaakt heb. Je zult je ook afvragen welk bizar talent je zoon heeft dat ‘ie in z’n eigen mond kan plassen voordat je het doorhebt. Vast de genen van m’n man, zul je denken.

Ze bedoelen dat je sprakeloos zult zijn als je kindje je voor het eerst echt aankijkt. Je smelt als zijn handje om jouw vinger krult. Je zult trots zijn als ze huilen en alleen jouw armen om hen heen hen troosten. Je zult je afvragen hoe je zoveel geluk kunt hebben.

Je zult je ook verwilderd voelen en dik en moeier dan je ooit voor mogelijk hield.

Maar dat is het allemaal waard.

Alle blogs van Catherine vind je op www.BudgetBlonde.com.
Foto van moeder met baby via Shutterstock.

Lees ook: Doe jezelf een plezier en doe dit ene ding na je bevalling.