Papablog #6: De tijd zit ons op de hielen

Barry (28) heeft samen met Danielle (28) een zoontje van 3 (Jayden) en ze zijn nu in verwachting van een tweeling. Naast zijn werk als webdeveloper bij het leukste internetbedrijf van Nederland maakt hij graag muziek, kookt hij graag en schrijft hij over zijn ervaringen als aanstaand tweelingvader. Vandaag schrijft hij over de verbouwing van de zolder en hoe het met z’n vrouw gaat.

Lees ook: Papablog #5: de wondere wereld van de ongemakkelijke one-liners

Zo, weer even tijd voor mijn nieuwe papablog. Nou ja… tijd? Het klinkt wat dramatisch maar de tijd zit ons echt op de hielen. Alles wat er momenteel gebeurt staat onder druk van de tijd die maar door tikt *tik*tak*tik*tak.

Allereerst even een update over de tweeling. Ze doen het nog steeds erg goed en dan bedoel ik, ze groeien goed en alles zit er nog steeds op en aan. Ze maken het Danielle erg moeilijk, die continu geplaagd wordt onder haar ribben en af en toe lijkt haar buik wel een boksbal, maar dan van binnenuit. Over Danielle gesproken, met haar gaat het wat minder. Ze loopt al een paar weken met een vervelende verkoudheid waarbij ze veel hoest waarbij ik niet hoef uit te leggen dat dat verschrikkelijk wordt met een baby of twee in je buik.

De zolder… de babykamer en meer

Helemaal in het begin van mijn papablogcarrière schreef ik al eens over de zolder die verbouwd moest worden zodat we met de babykamer aan de gang zouden kunnen. Het zit namelijk zo, Danielle en ik gaan op zolder slapen en de tweeling krijgt hun babykamer in onze oude kamer. Maar voordat dit allemaal kon, moest de zolder omgebouwd worden van een opslagzolder naar een leefbare zolder met daarin een kamer. Dit alles is qua ruwe bouw klaar, dit hebben we namelijk laten doen. Ik was alleen wel vergeten dat er, nadat dat allemaal klaar zou zijn, ook werk voor mij weggelegd zou zijn.

Allereerst moet de hele zolder geverfd worden en uiteraard niet één keer maar meerdere keren, want ja, nieuw stucwerk neemt veel verf op. Dan nog een lampje ophangen, behang erin dankzij mijn zwager, nog een inbouwkast met deurtjes verven en dan nog even met vaderlief de rest verven. Dan heb je een leuk kamertje. Ow wacht, de inhoud van onze huidige kamer moet ook nog uit elkaar en naar boven. Gelukkig heb ik daarbij mijn broer die zijn spierballen even gebruikt en daarna mogen we dan eindelijk klussen in de babykamer. Lekker fris maken, schilderen, raambekleding, leuke prularia en meer.

Met al deze dingen is er één ding wat je continu in je nek zit te hijgen en dat is, juist ja: tijd. Het kwam allemaal wat traag op gang rondom de zolder en al het andere dus nu moeten we nog aardig wat doen en elke keer als je denkt: “Nou, even een dagje niks, even pauze, dat moet kunnen” schreeuwt er een onaardig ventje in mijn achterhoofd: “Hey! Het is een tweeling! Denk je nou echt dat je tot week 40 hebt?” En nu weet ik dat het heus wel kan, dat ze beide kindjes tot het einde bij zich houdt, maar ik wil er liever niet vanuit gaan!

Positief blijven

Ik ben zelf een erg positief ingesteld mens, dus ergens is het niet heel moeilijk om door te zetten met een glimlach. Ik heb een prachtige zoon die door kan gaan voor het liefste en mooiste kind ter wereld (zegt iedereen toch?) en ik heb samen met mijn lieve vrouw Danielle, over niet al te lange tijd er nog twee schatten bij. Een mooi meisje en een mooie jongen, dat is de enige drijfveer die ik nodig heb!

Lees ook: zo voelen weeën volgens jullie