La Vie Sagista: “Het heeft iets intiems om een klein mensje zo dicht bij je te dragen.”

Een paar weken geleden is Sanne-Marlijn van de leuke blog La Vie Sagista bevallen. Met onder andere het artikel ‘Wat niemand je vertelt over de eerste maand met een baby’ trok ze duizenden lezers naar haar website. Vandaag beantwoordt ze speciaal voor ons een berg vragen over haar zwangerschap en bevalling. “Mijn Rituals-geurstokjes heb ik linea recta de deur uit gedaan.”

Vertel eens iets over jezelf

Mijn naam is Sanne-Marlijn, 23 jaar en op dit moment ben ik aan de universiteit aan het afstuderen in de richting Taalkunde. Verder schrijf ik vol passie voor mijn blog La VieSagista, waar ik behalve over beauty, veel zaken rondom het moederschap deel. Oorspronkelijk kom ik uit Friesland, maar toen ik ging studeren ben ik naar Amsterdam verhuisd waar ik vijf jaar gewoond heb. Sindskort woon ik in Haarlem.

Hoe ontdekte je dat je zwanger was?

Ik had last van krampen, zonder dat ik ongesteld werd. Toen ik dit op internet op ging zoeken, kwam ik uit bij het fenomeen ‘innestelingskramp’. Dit verklaarde een hoop.

Hoe is je zwangerschap verlopen?

Over het algemeen prima, maar uiteraard wel met de nodige klachten. De eerste drie maanden was ik ongelofelijk moe en moest ik heel vaak plassen. Ook kon ik niet meer tegen de geur van koffie en mijn Rituals-geurstokjes heb ik ook linea recta de deur uit gedaan. Daarnaast kreeg ik last van harde buiken en een pijnlijke stuit al vrij vroeg in de zwangerschap. Dat pijnlijke stuitje had te maken met bekkeninstabiliteit. Ik kreeg hiervoor een speciaal ‘stuitkussen’ die aan de achterkant een gat had waar mijn stuitje in viel, zodat ik geen druk meer voelde. Het derde trimester heb ik verder fluitend doorlopen, tot aan de bevalling aan toe. Ik deed en kon alles nog.

Wat vond je leuk aan zwanger zijn?

Ik vind een zwangere buik prachtig en voelde me heel speciaal als ik over straat liep. Ook heeft het iets intiems om een klein mensje zo dicht bij je te dragen.

Wat vond je niet leuk en wat hielp je om daar doorheen te komen?

Mijn harde buiken vond ik vervelend en eigenlijk ook wel het feit dat ik per nacht wel 7 keer naar de wc moest. Daardoor had ik weinig rust in de laatste periode van mijn zwangerschap. Terwijl je die rust juist zo hard nodig hebt. Af en toe deed ik dan ’s middags een dutje ter compensatie.

Had je nog cravings?

IJslollies haha. En Spa Rood. Maar geen ongezonde dingen hoor, die vermeed ik ook een beetje. Al zei ik nooit nee tegen een stukje Tony Chocolonely. Maar dat doe ik nog steeds niet trouwens.

Heb je tips voor zwangere vrouwen?

“Ga vooral veel leuke dingen met elkaar doen!”

Denk goed om jezelf, je bent zwanger en je moet voorzichtig met je lichaam omgaan. Ik heb te vaak ‘ja’ gezegd op afspraken terwijl ik dan eigenlijk doodmoe was. Hier heb ik nu wel een beetje spijt van. Je moet je ook realiseren dat, zeker als je voor de eerste keer een kindje krijgt, jij nog maar heel even met je partner ‘alleen’ bent. Dus ga vooral veel leuke dingen met elkaar doen die je misschien niet meer zo snel zou doen als je een kindje hebt. Uitstapjes, misschien nog op vakantie, maar ook gewoon avondjes thuis met zijn tweetjes of naar de kroeg.

Producten die je aanraadt?

Ik heb volgens mij geen speciale producten gebruikt tijdens de zwangerschap. Oh ja, zwangerschapsolie met lavendel van De Tuinen. Maar ik heb verder geen striae gehad, ik vond het alleen lekker als mijn vriend mijn buik een beetje masseerde met de olie.

Hoe is je bevalling verlopen?

Vier dagen voor mijn uitgerekende datum liep ik ’s ochtends in Amsterdam met mijn vader omdat we zouden koffiedrinken. Ik had al een paar dagen last van krampen, maar had die een beetje genegeerd omdat we het verdrietige nieuws kregen dat mijn zusje lymfeklierkanker heeft. Dit kwam aan als een shock en ik kon me niet meer concentreren op de zwangerschap. Daardoor had ik ook totaal niet nagedacht of de krampen wat betekenden. De krampen werden ietsje erger toen ik met mijn vader ging koffiedrinken. Nog steeds had ik niks in de gaten. Ik ben daarna nog naar de Starbucks gegaan om aldaar met een ander vriendinnetje bij te kletsen. ’s Middags ben ik nog met haar mee naar huis gegaan. Rond 17.00 had ik een reguliere check bij de verloskundige, en tijdens deze check lichtte ik haar in over mijn krampgevoelens. Ze besloot inwendig te voelen. Tot mijn en haar verbazing bleek ik toen al 4cm ontsluiting te hebben. Direct werd ik door een andere verloskundige naar het ziekenhuis gebracht, mijn vriend was ondertussen vanuit zijn werk met gierende banden ook naar het ziekenhuis gesneld. Door het toucheren van mijn ontsluiting begonnen mijn weeën heftiger te worden, maar het was nog steeds wel dragelijk.

Mijn vliezen waren na een uur in het ziekenhuis te hebben vertoefd nog steeds niet gebroken, dus werd dit handmatig gedaan. Vanaf toen werden de weeën flink stevig. Ik pufte drie uur lang maar ik kwam niet tot verdere ontsluiting. Ze besloten me een ruggenprik toe te dienen zodat ik meer kon ontspannen en de ontsluiting verder zou vorderen. Dit gebeurde. Bij volledige ontsluiting zetten ze de ruggenprik uit en was het wachten op de persweeën. Deze kwamen zo langzaam op gang dat de weeënopwekkers op de hoogste stand werden gezet. Nadat ik zowat scheel keek van deze opwekkers, had ik eindelijk persdrang. Helaas, na anderhalf uur persen was er nog weinig gebeurd. Uiteindelijk moest er een vacuumpomp aan te pas komen om mijn mannetje te halen. De hele bevalling heeft 11 uur geduurd, exclusief de weeën die ik overdag had.

Hoe hebben jullie de naam van jullie zoontje gekozen?

We wilden een stoere, geen main stream naam. We hebben allebei altijd al iets met Engelse namen gehad. Zo zijn we op James gekomen.

Wat zijn 2 random facts over jezelf?

1. Ik heb een voorliefde voor horrorfilms.
2. Ik let altijd en overal op spelfouten, vooral d’s en dt’s. Ik hoop dan ook dat James een beetje goed in Nederlands wordt…

Wat was je babyhoogtepunt van afgelopen week?

James was zowaar een beetje aan het lachen naar me deze week. Maar ik weet niet of het nou een grimas was, of een echte lach. Ik vond het in ieder geval wel een hoogtepunt!

Lees ook het interview met blogger Manon van Littlewonderworld over haar zwangerschap.