Beschuit in aantocht | week 25

Ellen is zwanger voor de allereerste keer en uitgerekend op 18 februari 2015. Ze is al over de helft! We worden elke week verblijd met een update over haar buikstatus en verwante zaken :) Lees ook haar blogs over week 24 en lees haar openhartige antwoorden op nieuwsgierige vragen :)

Belevenissen

Deze week heb ik geen specifieke dingen meegemaakt, maar ik heb wel wat dingen die me ineens overkomen nu ik zwanger ben. Nachtelijke avontuurtjes bijvoorbeeld… Rustig maar, het is niet wat je nu denkt. Dirty minds dames? ;-) Mijn nachtrust is ingewisseld voor nachtactiviteiten. Ik droom ontzettend veel en ben veel wakker. Soms met aanleiding, soms zomaar. Ineens, klaarwakker. Soms zo klaarwakker dat ik ga bedenken wat ik maar eens zal gaan doen, want slapen… tja dat komt er toch niet meer van. Zal dit me voorbereiden op de keren dat ik straks wakker gemaakt wordt door ‘de kleine in de maak’?

Vannacht bijvoorbeeld, was een drukke nacht… Hieronder een opsomming van alles wat ik in één nacht heb meegemaakt. Let op:

-Drie keer kuitkramp. Zo heftig dat het niet alleen in mijn kuit zat, maar ook in mijn bovenbeen begon te trekken. Alsof ik drie keer in een nacht de marathon op een been gehinkeld heb. Zo voelde m’n been (ja het was telkens in hetzelfde been) de volgende dag. Spierpijn kun je het bijna niet meer noemen.

 – Dromen, zo ontzettend levendig dat ik niet meer besef dat ik droom. Meestal besef ik dat ik droom, omdat ik dan alleen zwartwit zie en een beetje paars en of blauw. Weinig kleur dus. Maar vannacht was het beeld ook groen en geel en zelfs een beetje rood. En meestal zie ik mezelf in beeld lopen, nu was mijn perceptie zoals in het dagelijks leven. Geen ‘helikopterview’ zoals ik meestal heb. Het was zo echt, en zo naar, mijn kerel maakte me wakker omdat hij me hoorde huilen. In het begin had hij niet in de gaten dat ik sliep. Ik had echte tranen die over mijn wangen rolde. Ik huilde echt, hardop ook nog… Groot verdriet dus. Nu kan ik er om lachen. Maar het verstoort je nachtrust wel degelijk.

– Draaien. Ik dacht nadat ik vannacht een uur wakker had gelegen: ‘en nu ga ik op mijn meest fijnst liggen’. Op mijn buik. Ok, niet helemaal, maar wel zover als het kan. Ik moét gewoon in slaap vallen. Dus ik draai me om en ga voor zover ik kan op mijn buik liggen. Maar na een minuut werd er vanuit mijn buik een stil maar zeer aanwezig protest gedanst. Dit waren geen schopjes meer… Dit waren waarschuwingsschoten. ‘Leuk voor jou, o grote draagster, maar ik lig niet fijn zo…’ ‘Ok ok kleine majoor, ik ken mijn plaats…’ Op mijn zij dan maar weer…

– Wanna hear the rest? Ik zal het je besparen…

Het gekke is dat ik niet eens heel moe ben. Blijkbaar kan ik het hebben en rust ik toch voldoende uit. En het meest rare van alles, ik vind het niet eens erg. Het hoort erbij. Ik ben zwanger en dat heeft gevolgen. Gewoon een nuchtere constatering.

Lichamelijke dingetjes

Lengte baby: van kruin tot stuit 22 cm. Met de beentjes erbij komen we al bijna aan de 35 cm opgevouwen mensje.
Gewicht baby: 700 gram.
Mijn gewicht: Ik wil het er niet meer over hebben…
Eten: Peulvruchten. Dat staat op het menu. Na een kleine Google-actie kwam ik erachter dat dat wellicht helpt tegen kramp. Uitproberen dan maar.
Sporten: Fietsen gaat prima, thuis sporten gaat ook goed. Ik ga gewoon op een rustig tempo door zolang het kan. Waarom niet? Ik ben niet van suiker en moet straks in februari ook een topsportprestatie leveren immers. Kracht!

>> Lees hier week 26.

Bekijk ook: deze 2-jarige cheerleader doet geweldige trucs.