Zwangere blogger Judith: “Acht weken lang kotsmisselijk rondlopen wordt zwaar onderschat.”

Babyblog’s favorites

Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!

We interviewden zwangere blogger Judith, van de blog Broodje Hagelslag, over haar zwangerschap. Binnen enkele dagen verwacht ze haar dochtertje. “Iets wat je heel graag wil, lijkt soms te mooi om zomaar te krijgen.”

interviewZou je jezelf kort kunnen introduceren?

“Mijn naam is Judith en ik ben 27 jaar. Mijn vriend, DE aanstaande papa, is mijn grote liefde. Mijn liefde voor schrijven is ook best noemenswaardig en bestaat al heel lang. Sinds een paar maanden blog ik voor (aanstaande) moeders en vrouwen zonder baby-allergie. Als ik begin met schrijven weet ik niet altijd waar ik heen wil met mijn verhaal, maar op een (voor mij) magische manier weten de woorden altijd weer tot een verhaal samen te komen. Dat moment, als ik zie dat het klopt, dat voelt zo heerlijk. Hier lees je meer over wie ik ben.”

Hoe ontdekte je dat je zwanger was?

“Zoals veel vrouwen heb ik altijd de angst gehad onvruchtbaar te zijn. Iets wat je heel graag wil, lijkt soms te mooi om zomaar te krijgen. Toch behoor ik, onverdiend, tot de gelukkige vrouwen waarbij het in een keer raak was. Dit verwachtte ik totaal niet toen ik in m’n remi met mijn Action-testje aan de slag ging onder het mom van: ‘ach, kost toch niets’. Ik liep die dag op wolkjes. Ik, samen met mijn grote geheim. Voor mijn gevoel kon iedereen het aan me zien.”

Hoe is je zwangerschap verlopen?

“Bij mijn eerste golfje misselijkheid juichte ik: hoera, een kwaaltje! Uiteraard wist ik toen nog niet hoe ik die misselijkheid ging vervloeken. Acht weken lang kotsmisselijk rondlopen wordt zwaar onderschat, en dan hebben we het nog niet over je continu hondsmoe voelen. Ik lag iedere avond rond 19.30uur in bed. Vanaf het tweede trimester ging het gelukkig bergopwaarts en begon ik zwanger zijn steeds leuker te vinden. Zeker sinds ik met verlof ben voel ik me supergoed en kan ik alles aan. Eerlijk is eerlijk: ik kijk er nu (40w+5) erg naar uit om dat zwangere lichaam te dumpen en mezelf weer te ontmoeten. Over deze fase heb ik uiteraard een blog geschreven.”

interview3Wat vind je leuk aan zwanger zijn?

“Je ongegeneerd laten gaan op meerdere gebieden. Zelfs van mijn (uiteraard amper voorkomende) hormonale buien kan ik stiekem genieten, of hoor je dat niet hardop te zeggen?”

Wat vind je niet leuk en wat helpt je om daar doorheen te komen?

“Drie dingen: mijn veranderde lichaam, al heb ik iedere kilo er toch echt eigenhandig aangegeten. Door de Zara lopen en weten dat het nu allemaal niet voor jou is. En alle zomerfestivals aan mijn neus voorbij zien gaan, valt me toch ook niet mee. Maar het vreselijk zoetsappige cliché is waar: de gedachte aan haar maakt alles goed. Oke, en het feit dat het allemaal wel weer komt en ik er dan waarschijnlijk veel meer van kan genieten dan ik deed.”

Had je nog cravings?

“Het eerste trimester was ik afschuwelijk. Ik lustte alleen nog maar ongezonde troep, het liefst zo chemisch mogelijk. “Verse tomatensoep? Hè bah, ik vind uit een pakje veel lekkerder.” Groente kwam er ook echt niet meer in. Sinds het tweede trimester wisselt het wekelijks. Nu vind ik Taksi werkelijk waar het meest fantastische product ooit.”

Heb je tips voor zwangere vrouwen?

“Relax en vertrouw op je lichaam! Accepteer dat je wereld op zijn kop staat en geniet schaamteloos van alles wat daarbij komt kijken. Weet ook dat deze staat van zijn (gelukkig) niet voor eeuwig is, daar zou niemand van opknappen.”

interview2Producten die je aanraadt?

“Taksi? Nee, even serieus. Ik heb geen denderende beauty-adviesjes. Ik heb niets gesmeerd en ook geen striae. Dat had naar mijn idee ook net zo goed andersom kunnen zijn. Volgens mij verander je aan bepaalde dingen niets en doet de natuur gewoon haar werk. Je af en toe fantastisch opmaken ben ik wel een groot voorstander van, want je mooi voelen, dat doet goed.”

Lees ook: 13 alternatieven voor beschuit met muisjes.

Hoe hebben jullie de naam gekozen?

“Hij wist een jongensnaam, ik een meisjesnaam. Beiden waren we ook over elkaars keuze best te spreken. Toen we hoorden dat we een meisje kregen en we de naam daadwerkelijk wilden gebruiken, vonden we hem toch iets te rijp voor het hockeyveld. Een klein aanpassinkje heeft wonderen gedaan. Op mijn blog kun je hopelijk snel lezen wat deze naam dan is…”

Wat zijn 2 random facts over jezelf?

“Ik zit geloof ik redelijk tegenstrijdig in elkaar. Naast het voeren van diepgaande gesprekken, houd ik mij ook enthousiast bezig met zeer oppervlakkige zaken: make-up en kleding zijn in deze categorie redelijk favoriet. Toch ga ik ook gerust in groene joggingbroek, laarzen en een belachelijke knot naar de supermarkt en ergens ben ik daar trots op. Ik haat principes en heb ze dan ook niet. Principes ontslaan een mens van de verplichting om zelf na te denken.”

Lekker verderlezen? Klik door voor al onze interviews.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

*