Babyblog’s favorites
Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!
Wij werden geraakt door deze mooie brief van Jillian. Haar zoontje met Down moest geopereerd worden aan zijn hart. Iets waar ze in eerste instantie erg boos over was. Achteraf schreef ze een brief aan de chirurg waarin ze eerlijk vertelt over hoe ze zich voelde en hem bedankt.
Een open brief aan de hartchirurg van mijn zoon
Beste dr. Nigro,
Ik wilde je niet ontmoeten. In feite was ik tijdens de twee en een half uur durende rit naar je kantoor boos. Kijk, mij was verteld dat voor mijn zoons hartproblemen waarschijnlijk geen operatie nodig zou zijn. Toen, plotseling, voelde het alsof er een bom afging en de explosie sloeg mijn man en mij een paar dagen later naar jouw kantoor.
Ik kwam voorbereid. De journalist in me onderzocht artikelen, stalkte hartgroepen op Facebook; ik was gewapend met een pen en een notitieboek. Ik was niet van plan jou mijn zoons borst open te laten snijden, omdat je nou eenmaal de dichtstbijzijnde kinder-hartchirurg was.
Ik vroeg je dit: “Is er bij jou ooit een baby gestorven tijdens deze hartoperatie?” Je keek naar beneden en zei: “Ja.” Er was een klein meisje, onder duizenden, die ook Downsyndroom had, die naar huis ging en overleed in haar slaap. Ook al was dit tientallen jaren geleden, ik kon vertellen dat dit nog steeds pijn deed in jouw hart. Dat was het moment dat ik wist dat jij het was.
Op de dag van de operatie, zag je dat ik emotioneel was. Je gaf me een zakdoek en verzekerde me dat het goed zou komen. Je was meer dan zeker. Dit is wat jij doet. Dag in dag uit red jij kinderlevens.
Als mijn zoon was geboren in de jaren ’80 had zijn levensverwachting rond de 25 jaar geleden. Nu is dit 60 jaar. Dit komt grotendeels door mensen als jij.
Lees ook: een brief van een vader aan zijn kleine meisje.
Ik weet dat je door vier studiejaren heen ging, vier jaren op de medische school, meerdere co-schappen, verblijfplaatsen en broederschappen. Je spendeerde ongeveer 20 jaar van je leven aan opoffering en leren, zodat je zou weten hoe je wonderen kunt verrichten.
Ik zag dat je én zaterdag én zondag kwam; in je kaki broek en met warrige haren van de wind. Ik wist dat je probeerde om een stuk normaliteit te behouden, maar dat je al je patiënten moest controleren, voor je zelf kon proberen te genieten buiten de 5e verdieping van het ziekenhuis. Ik weet dat je vrouw erg weinig van je ziet. Ik weet dat je jouw leven toegewijd hebt om het leven van anderen te redden.
Hoe gebroken ons medische systeem ook lijkt, jij bent het lichtpunt. Je bracht het meeste van je leven door omgeven door ofwel de muren van de OK of de IC, omdat dit je roeping is: een roeping om het leven van mensen te veranderen en de toekomst te verbeteren.
Toen we kinderen waren, werd ons geleerd dat superhelden te herkennen zijn aan dikke spieren en capes. Als een volwassene ben ik erachter gekomen dat ze vaak operatiekapjes en operatiejassen dragen.
Bedankt voor jouw enorme toewijding. Bedankt voor alle jaren die je opgeofferd hebt om jouw werk te perfectioneren. Bedankt voor het helen van mijn zoons gebroken hart. Dank je dat jij jouw leven laat draaien om het beter maken van zijn leven.
Bron: newsachortohomemaker.com
