Babyblog’s favorites
Bekijk de collecties, kies een mooi kaartje en pas deze aan naar je smaak!
Barry (28) heeft samen met Danielle (28) een zoontje van 3 (Jayden) en ze zijn nu in verwachting van een tweeling. Naast zijn werk als webdeveloper bij het leukste internetbedrijf van Nederland maakt hij graag muziek, kookt hij graag en schrijft hij over zijn ervaringen als aanstaand tweelingvader. Vandaag: de eerste echo.
Zeg maar nee, dan krijg je er… SHOCK
“Heb je dat kindje aan de linkerkant wel gezien eigenlijk?” Ik hoor het haar nog zo zeggen. Ik kan me ook nog goed herinneren dat ik toch wel even moest lachen, terwijl ik haar uitmaakte voor grappenmaakster. Ik heb mijn vrouw Danielle in de afgelopen paar weken namelijk meermaals lopen pesten met opmerkingen als: “Jeetje, je buik gaat zo hard, er konden wel eens twee in zitten!”
Lees ook: wat gebeurt er in een zwangere buik?
We gaan ervoor
Je moet begrijpen dat wij al een kindje hebben, Jayden (bijna 3 jaar oud). De beslissing om voor een tweede te gaan was door ons uitvoerig besproken, want we zaten nou niet bepaald in een lekker pakket. Mijn moeder was terminaal en woonde bij ons in huis en de herinnering aan het overlijden van Danielles vader op 50-jarige leeftijd, vlak na de geboorte van Jayden, was ook niet echt een happy memory. Al met al heeft het lang geduurd voordat we rustig tegen elkaar hebben gezegd dat het goed is, we gaan ervoor.
“Heb je dat kindje aan de linkerkant wel gezien eigenlijk?” Ik hoor het haar nog zo zeggen.
Grapjes over tweeling
Maar oké, terug naar het gouden moment. Ik maakte al langere tijd grapjes tegen Danielle en dat vertelde ik de verloskundige ook vlak voor de echo. De echoscopist in opleiding zoomde gelijk in op één kindje, waarvan alles werkte en wij waren blij! Wanneer de verloskundige dus op de achtergrond een opmerking maakt over een eventuele tweede, is het eerste wat je doet op een filmachtige manier naar diegene wijzen en roepen: “aaaahhh, goeie grap!”
Echoscopiste ziet iets extra’s
Maar ze stond op en liep gelijk naar het scherm toe. En terwijl ze dat deed, zei de echoscopist in opleiding ook: “Ja, ik dacht ook al dat ik wat zag.” Het gevoel bij mij ging door, ik vond het alsmaar mooier worden, want wat is nou knapper dan twee zorgprofessionals die zo goed samen kunnen improviseren om even lekker een man in de maling te nemen, die weken lang zijn vrouw heeft lopen pesten over een tweeling.
Een tweeling?!
Maar… het is echt waar, we krijgen een tweeling en ze doen het allebei goed. Zowel Danielle als ik gaan gelijk door een gigantische wirwar aan emoties. Mijn moeder is nu precies 3 weken geleden op 55-jarige leeftijd overleden en we hebben haar gelukkig nog kunnen vertellen dat we een tweede kindje verwachten. Ze zei gelijk: “daar zitten twee in hoor lieverd” en wat was ze ontzettend blij en trots! Mijn emoties zijn een touwtrekstrijd begonnen van “Wow, we krijgen een tweeling!” “Moeten we verhuizen?” “Is de auto te klein?” Hoe gaan we dit doen?” en natuurlijk “Als ik dit toch eens aan mam kon vertellen…”
“Heb je dat kindje aan de linkerkant wel gezien eigenlijk?” Ik hoor het de verloskundige nog zo zeggen.
